Βραδινή έξοδος

 

είχε ότι μπορείτε να φανταστείτε!

  Καλημέρα!Οφείλω να ομολογήσω ότι όσο πλησιάζει η ώρα του τοκετού τόσο περισσότερα αντιφατικά συναισθήματα με πλημμυρίζουν. Αδιαμφισβήτητα η χαρά μου είναι απέραντη που θα γίνω μάνα και πολλές φορές την μέρα λέω στην κοιλιά μου (δηλ.στον Κωνσταντίνο) "ποοοσο σ΄αγαπώ!".

Από την άλλη όμως έχω την αίσθηση ότι ο χρόνος του αποκλειστικά δικού μου(και του άντρα μου) προγράμματος τελειώνει. Όταν έρθει ο θησαυρός μας θα προσαρμοστούμε εμείς στο πρόγραμμα του.

Σκεπτόμενη όλα αυτά λοιπόν προσπαθώ να κάνω όσες περισσότερες εξόδους με τον Μιχάλη είναι δυνατό. Έτσι χθες πήγαμε σε ένα θέατρο στα Εξάρχεια. Το έργο δεν ήταν καθόλου καλό, δεν είχε να σου προσφέρει κατά την γνώμη μου κάτι, ήταν απλοϊκό, δεν άφηνε εκείνη την αίσθηση μετά την παράσταση του προβληματισμού,της ευχαρίστησης ή ενός μηνύματος.Ευτυχώς οι ηθοποιοί έπαιξαν εξαιρετικά για το κείμενο που είχαν στα χέρια τους.Αλλά ας μη κάνω την κριτικό θεάτρου και σας κουράζω...

αυτό το παπάκι ήταν θήκη για κρεμοσάπουνο!

Επιστρέφοντας από την παράσταση είδαμε σε ένα στενάκι κάθετο της Ερμού πολλά φώτα και λαμπιόνια, κάτι σαν παζαράκι και σταματήσαμε ενστικτωδώς,για να δούμε τι ήταν.

Ανακαλύψαμε λοιπόν ένα παλαιοπωλείο που ήταν ανοιχτό και η ατμόσφαιρα που είχε δημιουργήσει ο ιδιοκτήτης του ήταν φανταστική.Στο στενό δρομάκι που είχε απλώσει πάγκους με ότι πραμάτεια μπορείτε να φανταστείτε ακουγόταν ωραία μουσική(κυρίως Εντίθ Πιαφ).Τα πράγματα που πουλούσε ήταν άπειρα, από ρούχα έως καρφίτσες!

Χαζεύαμε για πολλή ώρα με τον Μιχάλη και φυσικά σας έχω φωτογραφίες.

Έτσι που λέτε, θέλω συνέχεια να βολτάρω!

φιλικά,Χρυσαυγή